Czym jest nadpotliwość?
Pocenie się to naturalny proces termoregulacyjny, podczas którego nasz organizm walczy z przegrzaniem. Niekiedy jednak aktywność gruczołów potowych ulega rozchwianiu z różnych powodów, przez co pot wydzielany jest w nadmiernej ilości (hyperhydrosis). Taki problem dotyczy aż 2-3% populacji. Rozpoznanie choroby nadmiernej potliwości opiera się na indywidualnym odczuciu osoby chorej. Wydziela ona zdecydowanie więcej potu niż potrzebne jest do kontrolowania temperatury ciała. Cierpiący na nadpotliwość mają utrudnione wykonywanie codziennych czynności, wstydzą się swojej dolegliwości, przez co unikają towarzyskich spotkań. To prawdziwy problem.
Medycyna rozróżnia nadpotliwość pierwotną, której przyczyna jest nieuchwytna, a także nadmierną potliwość wtórną, która wynika z odbytych przewlekłych chorób (m.in.: choroby endokrynologiczne – cukrzyca, nadczynność tarczycy, choroby nowotworowe, gruźlica, choroby neurologiczne czy zaburzenia psychogenne). Przyczyną może być też predyspozycja genetyczna, jednak trudno to ocenić, gdyż przyczyny nadpotliwości wciąż nie są do końca zbadane.
Obecnie najskuteczniejszą metodą walki z tym uciążliwym problemem jest podanie botoksu. Wstrzykiwany śródskórnie oddziałuje na gruczoły potowe zmniejszając znacznie ilość wytwarzanego potu.
Na czym polega taki zabieg?
Cienką igłą, punktowo ostrzykujemy wybrane miejsca (pachy, dłonie, stopy) niewielką ilością preparatu. Przy tym zabiegu wykonujemy znieczulenie miejscowe, by zapewnić pacjentowi pełen komfort.
Czy istnieją jakieś przeciwskazania?
Tak, przeciwwskazaniem są:
- zaburzenia przewodnictwa nerwowo-mięśniowego (zespół Lamberta Eatona, miastenia gravis)
- nadwrażliwość na składniki preparatu (albuminy ludzkie)
- stosowanie lub okres do 1 tygodnia od odstawienia następujących leków: aminoglikozydy (streptomycyna, gentamycyna, amikacyna, kanamycyna itp.), aminochinolony (chlorochina, hydroksychlorochina), D-penicylamina (Cuprenil), cyklosporyna, tubokuraryna, pankuronium, galamina, sukcynylocholina, linkomycyna, tetracyklina, polimyksyna
- aktywne infekcje grzybicze, wirusowe lub bakteryjne
- stany zapalne skóry
- nowotworowe i przednowotworowe zmiany na skórze
- przerwanie skóry w miejscu zabiegu (ranka)
- łuszczyca (faza zapalna) w miejscu wykonywania zabiegu
- ciąża, a także okres karmienia piersią
Jak przebiega zabieg?
W pierwszej kolejności określa się stopień zaawansowania nadpotliwości wykonując próbę Minora (test nieinwazyjny). Dzięki temu można wytyczyć obszar, który należy poddać leczeniu. Wybarwia się skórę jodyną, która w kontakcie ze skrobią zabarwia się na czarno kwalifikując w ten sposób pacjenta do zabiegu.
Następnie podaje się znieczulenie miejscowe, dzięki czemu bezboleśnie śródskórnie wprowadza się preparat toksyny botulinowej w problemowy obszar (pachy, dłonie lub stopy).
Tuż po zabiegu pacjent może powrócić do wykonywania codziennych czynności, aczkolwiek przez dwa tygodnie nie należy nadwyrężać rąk (jeśli były poddane zabiegowi), albo unikać podnoszenia większych ciężarów na wysokość głowy, gdy miejscem zabiegu były pachy. Alkohol można spożyć dopiero dobę po zabiegu. Przez dwa tygodnie zaleca się unikania spożywania magnezu, ponieważ osłabia on działanie botuliny. Problem może stanowić znieczulenie np. dłoni, które utrzyma się jeszcze kilka godzin po zabiegu i może sprawiać problemy z otwieraniem drzwi, czy zapinaniem swetra. Warto wziąć to pod uwagę i na zabieg przybyć z osobą, która później pomoże przy tego typu czynnościach.
Jak długo utrzymuje się efekt?
Od 6 do 12 miesięcy, a następnie należy powtórzyć zabieg.